De Palestina Werkgroep Enschede roept deze weken de consument op geen apartheidspiepers te kopen uit Israël. In de periode dat er nog geen aardappels kunnen worden geoogst van Nederlandse bodem importeert Nederland op de wereldmarkt aardappels tegen een gunstige prijs, waarvan bijna 20% uit Israël. Als wereldleider van pootaardappels lijkt het vanzelfsprekend dat de Nederlandse groothandel voor groenten en fruit op haar beurt aardappels uit Israël importeert. Waarom dan toch een consumentenboycot?
Dit jaar is het 75 jaar geleden dat de staat Israël werd opgericht. In het aan Israël door de VN toegewezen gebied verdreven Israëlische terreur groepen ruim 700.000 Palestijnse bewoners uit steden, dorpen en van het platteland om plaats te maken voor nieuwe joodse emigranten. In deze strijd werd gepoogd niet alleen de Palestijnse geschiedenis en cultuur te verwoesten maar ook om 531 Palestijnse dorpen met de grond gelijk te maken. De Palestijnse inheemse bevolking werd tot over de grenzen van het Britse mandaat gebied verdreven. Tot op heden hebben zij geen recht op terugkeer.
In het noorden van de Negev woestijn werd in 1948 90% van de inheemse bevolking naar Egypte en Jordanië verjaagd. Landbouwgronden en vee onteigend. Nieuwe Israëlische wetgeving bepaalde dat de overgebleven 10.000 bedoeïnen niet meer naar haar eigen landbouw gronden mocht migreren maar in door de overheid aangewezen nieuw te bouwen getto’s moest gaan wonen zonder enige vorm van compensatie. Weigeraars verzamelden zich in zgn. niet erkende dorpen. Hierdoor verloren zij hun recht op overheid ondersteuning voor onderwijs, gezondheidszorg en de aanleg van infrastructuur. Juist dit gebied biedt een gunstig klimaat voor de aardappelteelt.
Voor dit vergaande zorgvuldig geplande en nog steeds gestaag doorgaande overheid beleid is Israël door vele internationale mensenrechten organisaties zoals Amnesty International, Human Rights Watch en de Israëlische mensenrechten organisatie B’Tselem benoemd als een Apartheid Staat. In 2004 leidde de bouw van een ruim 700 km lange muur tussen Israël en de bezette Palestijnse gebieden tot toenemende vrijheidsbeperkende maatregelen voor de Palestijnse bevolking evenals tot voortgaande confiscatie van landbouwgrond voor spergebied, militair oefenterrein en de bouw van illegale nederzettingen. In 2005 hebben 170 maatschappelijke Palestijnse organisaties opgeroepen Israël zowel cultureel als economisch te boycotten. Recent zijn steden begonnen Israël te boycotten. Wij als gewone burgers hebben de kracht dit racisme en deze onmenselijkheid te beëindigen.
Hoe? Wij kunnen beginnen met kleine stappen met een groot bereik. In een tijd dat er volop aardappels uit Israël in onze supermarkt schappen liggen kunnen wij een signaal afgeven door deze aardappels niet te kopen. Let hiertoe op de vermelding land van oorsprong: Israël. Zo kunnen wij een halt toeroepen aan dit racisme en deze voortgaande verdrijving van de inheemse Palestijnse bevolking. Prik dus geen apartheidspieper aan uw vork.
Onzinnig en belachelijk. Zo typeert de Palestina Werkgroep Enschede de uitspraak van burgemeester Roelof Bleker dat hij in zijn gemeente geen stickers duldt met de tekst ‘Palestina Free’. Want ‘grievend voor Joden in Enschede’ ‘onnodig provocerend’ en ‘niet passend in onze stad’.
