Prik geen apartheidspieper aan je vork

De Palestina Werkgroep Enschede roept deze weken de consument op geen apartheidspiepers te kopen uit Israël. In de periode dat er nog geen aardappels kunnen worden geoogst van Nederlandse bodem importeert Nederland op de wereldmarkt aardappels tegen een gunstige prijs, waarvan bijna 20% uit Israël. Als wereldleider van pootaardappels lijkt het vanzelfsprekend dat de Nederlandse groothandel voor groenten en fruit op haar beurt aardappels uit Israël importeert. Waarom dan toch een consumentenboycot?

Dit jaar is het 75 jaar geleden dat de staat Israël werd opgericht. In het aan Israël door de VN toegewezen gebied verdreven Israëlische terreur groepen ruim 700.000 Palestijnse bewoners uit steden, dorpen en van het platteland om plaats te maken voor nieuwe joodse emigranten. In deze strijd werd gepoogd niet alleen de Palestijnse geschiedenis en cultuur te verwoesten maar ook om 531 Palestijnse dorpen met de grond gelijk te maken. De Palestijnse inheemse bevolking werd tot over de grenzen van het Britse mandaat gebied verdreven. Tot op heden hebben zij geen recht op terugkeer.

In het noorden van de Negev woestijn werd in 1948 90% van de inheemse bevolking naar Egypte en Jordanië verjaagd. Landbouwgronden en vee onteigend. Nieuwe Israëlische wetgeving bepaalde dat de overgebleven 10.000 bedoeïnen niet meer naar haar eigen landbouw gronden mocht migreren maar in door de overheid aangewezen nieuw te bouwen getto’s moest gaan wonen zonder enige vorm van compensatie. Weigeraars verzamelden zich in zgn. niet erkende dorpen. Hierdoor verloren zij hun recht op overheid ondersteuning voor onderwijs, gezondheidszorg en de aanleg van infrastructuur. Juist dit gebied biedt een gunstig klimaat voor de aardappelteelt.

Voor dit vergaande zorgvuldig geplande en nog steeds gestaag doorgaande overheid beleid is Israël door vele internationale mensenrechten organisaties zoals Amnesty International, Human Rights Watch en de Israëlische mensenrechten organisatie B’Tselem benoemd als een Apartheid Staat. In 2004 leidde de bouw van een ruim 700 km lange muur tussen Israël en de bezette Palestijnse gebieden tot toenemende vrijheidsbeperkende maatregelen voor de Palestijnse bevolking evenals tot voortgaande confiscatie van landbouwgrond voor spergebied, militair oefenterrein en de bouw van illegale nederzettingen. In 2005 hebben 170 maatschappelijke Palestijnse organisaties opgeroepen Israël zowel cultureel als economisch te boycotten. Recent zijn steden begonnen Israël te boycotten. Wij als gewone burgers hebben de kracht dit racisme en deze onmenselijkheid te beëindigen.

Hoe? Wij kunnen beginnen met kleine stappen met een groot bereik. In een tijd dat er volop aardappels uit Israël in onze supermarkt schappen liggen kunnen wij een signaal afgeven door deze aardappels niet te kopen. Let hiertoe op de vermelding land van oorsprong: Israël. Zo kunnen wij een halt toeroepen aan dit racisme en deze voortgaande verdrijving van de inheemse Palestijnse bevolking. Prik dus geen apartheidspieper aan uw vork.

Europese Burgerinitiatief “Stop handel met nederzettingen”. DOET U MEE?

Een coalitie van 150 organisaties streeft naar een Europees verbod op handel met illegale nederzettingen in bezette gebieden. EU ingezetenen kunnen dit initiatief met een handtekening steunen.

De Europese Unie (EU) beschouwt de bouw van zogenoemde ‘nederzettingen’ door een bezettende mogendheid als illegaal en een obstakel voor internationale vrede en stabiliteit. Onder het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof (het statuut van Rome) geldt de stichting van dergelijke nederzettingen in bezette gebieden als een oorlogsmisdaad.
Niettemin staan de EU en haar 27 lidstaten, waaronder Nederland, handel met nederzettingen toe. Daarmee negeren zij hun verplichting onder internationaal recht om schendingen van dat recht – zoals de stichting van nederzettingen – niet te erkennen en niet te steunen. Door de handel met nederzettingen toe te staan dragen de EU en de lidstaten juist bij aan hun levensvatbaarheid en erkennen zij feitelijk hun (illegale) bestaan.
Met een Europees Burgerinitiatief (EBI) streeft een coalitie van 150 organisaties, verenigd in de coalitie “Stop Trade with Settlements” ( Stop Handel met Nederzettingen), naar een Europees verbod op handel met alle illegale nederzettingen in bezette gebieden – nu en in de toekomst.
Naast vooraanstaande internationale organisaties als Human Rights Watch en Avaaz, maken de Nederlandse organisaties als Humanitas en The Rights Forum deel uit van de coalitie. Een EBI is een officieel democratisch instrument van de Europese Unie, waarmee EU burgers invloed kunnen uitoefenen op het beleid. Met dit EBI wordt de Europese commissie gevraagd een wetsvoorstel op te stellen waarmee voorgoed een eind wordt gemaakt aan de illegale handel. Slaagt de coalitie erin in een jaar tijd – dwz voor 20 februari 2023 – ten minste een miljoen EU burgers achter het initiatief te krijgen, dan is de Commissie wettelijk verplicht daarop in te gaan.
Alle ingezetenen van de EU kunnen de campagne met hun handtekening steunen. Dit kan op de websites van The Rights Forum en de coalitie (stopsettlements.org)
Het bekendste voorbeeld van handel met illegale nederzettingen is de Europese omgang met Israëlische nederzettingen in Palestijns bezet gebied. Handel met de Israëlische nederzettingen wordt ook na 55 jaar bezetting toegestaan. De afzonderlijke EU lidstaten volgen ieder hun eigen contraproductieve koers. Uitgezonderd Finland en Ierland, hebben de EU lidstaten geen handels beperkingen ingevoerd. Omgekeerd staat het de Israëlische kolonisten vrij hun producten op de Nederlandse en Europese markt te verkopen.
Het is nu aan alle 150 organisaties van de EU coalitie en burgers die streven naar een rechtvaardiger en vreedzamer wereld om een miljoen handtekeningen bij elkaar te krijgen. Daarvoor hebben wij nog een klein jaar de tijd.

DOET U MEE?

Ga dan naar de website

Deppenbroek

Hoe Israël omgaat met de Palestijnse bevolking komt neer op een politiek van Apartheid. Amnesty International, Human Rights Watch en de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem concluderen dat in rapporten.

Om die reden roept de Palestina Werkgroep Enschede inmiddels voor het vierde achtereenvolgende jaar op geen Israëlische aardappelen en andere producten uit Israël te kopen. Als geweldloos protest tegen de Apartheid. Zaterdag gebeurde dat bij de AH- vestiging in winkelcentrum Deppenbroek.

Palestina Werkgroep Enschede voert actie tegen Israëlische aardappelen

Voor het vierde achtereenvolgende jaar voert de Palestina Werkgroep Enschede (PWE) actie tegen de verkoop van Israëlische aardappelen, dit om de Joodse staat onder druk te zetten te stoppen met haar Apartheidspolitiek jegens de Palestijnen. Al in 2005 riepen 171 Palestijnse organisaties op Israël zowel economisch als cultureel te boycotten.

Waar andere supermarktketens inmiddels geen of slechts sporadisch Israëlische aardappelen aan de consument aanbieden, koos Albert Heijn er vorig jaar voor om de herkomst van de gewraakte aardappelen te maskeren met de landcode IL in plaats van Israël. Naar aanleiding van een persbericht van PWE hierover informeerde TC Tubantia bij AH. Een woordvoerder van de grootgrutter zei tegenover de consument geen onduidelijkheid te willen laten bestaan, voortaan zal AH weer de volledige landsnaam noemen en de eerste Israëlische aardappelen troffen wij inmiddels alweer in de schappen aan.

Actievoerders van de PWE ervaren bij deze actie veel instemming van het publiek. “Had ik het geweten, dan had ik meegedaan,” zo horen wij. Mensen die de komende maand aan deze actie mee willen doen kunnen contact opnemen met het secretariaat van de PWE via info@palestinawerkgroepenschede.nl

Gesprek bij 1Twente over Palestina demonstratie

Gisteren zond lokale omroep 1Twente een gesprek tussen de Enschedese raadsleden Enes Sariakçe (DENK) en Rachel Denneboom (VVD) uit over de Palestina demonstratie van zondag. Enes was de organisatie behulpzaam als spreekstalmeester, Rachel was aanwezig om vrouwen kritisch te bevragen waarom ze deelnamen. Zij was verbaasd dat Enschedese moslims zich verbonden voelen met geloofsgenoten, terwijl ze zelf aangeeft joodse wortels te hebben.

Enes heeft het over mensenrechten, apartheid en boycot. Rachel heeft het liever over ISIS, Hamas en antisemitisme, ze ontkent dat Israël een apartheidsstaat is en wil niets van BDS weten. Ze zijn het niet eens en praten rustig langs elkaar heen.