De eerste actiedag, vandaag 11 mei, van de campagne “Prik geen Palestijn aan je vork” van de Palestina Werkgroep Enschede, kon meteen op landelijke aandacht rekenen. Op de website van Christenen voor Israël stond op vrijdag 10 mei reeds een verklaring van opperrabbijn Binyomin Jacobs en dat bericht stond op haar beurt zaterdagochtend op de website van het Reformatorisch Dagblad.
Dat de actie op “een steenworp afstand” van de Enchedese synagoge en “in de onmiddellijke nabijheid” van het Mauthausenmonument zou staan, zoals rabbijn Jacobs schrijft en klakkeloos door de genoemde websites wordt overgenomen (in het RD zelfs met een foto van de synagoge), is pure misleiding van het landelijke publiek. Hemelsbreed is de afstand tot de Albert Heijn vestiging waar vandaag geflyerd werd bijna een kilometer en de actie richt zich ook helemaal niet tegen de joodse gemeenschap in Twente of waar dan ook, maar tegen de Israëlische regering en haar bezettings- en apartheidspolitiek. De vijf Albert Heijn vestigingen waar de komende zaterdagen nog geflyerd zal worden, liggen alle vijf op nog grotere afstand van de synagoge.
Ook het winkelend publiek heeft heel goed door dat het om Israël gaat en niet om de joodse gemeenschap. Diverse gesprekken die de flyerende leden van de werkgroep met mede- èn tegenstanders hadden gingen dan ook vrijwel uitsluitend over het beleid en de handelwijze van de Israëlische regering.
Bijzonder interessant was het gesprek met een Nederlandse militair die bij de marine werkzaam is en vertelde dat hij vrij recent nog met zijn marine-eenheid voor de kust van Israël en Gaza heeft gepatrouilleerd. Naast Nederlandse militairen en medewerkers van de Militaire Inlichtingen- en VeiligheidsDienst waren ook militairen van de Israel Defense Forces en de Mossad op het schip werkzaam en werd intensief samengewerkt. Ook zouden volgens hem afzwaaiende Nederlandse militairen dienst hebben genomen bij de IDF. Zo kwam – naast de consumptie van Israëlische aardappelen – nog een heel ander voorbeeld van Nederlandse ondersteuning van de Israëlische politiek aan de orde. En zo zie je ook maar weer, hoe informatief straatacties kunnen zijn.